آدمهای سمی
همهی ما در زندگی تجربهی همنشینی با انسانهایی را داریم که برایمان چندان خوشآیند نیست. گاه این افراد آشنایی دور هستند و گاه دوستی نزدیک یا حتی یکی از اعضای خانواده. به میزانی که آن فرد با ما ارتباط بیشتر و نسبت نزدیکتری داشتهباشد، آسیبهایی که از رفتارهای او دریافت میکنیم عمیقتر خواهند بود.
لیلیان گلاس روانشناس امریکایی، این افراد را که بودن در کنارشان ضرر بیشتری نسبت به فواید ارتباط با آنها دارد، آدمهای سمی مینامد. او در کتاب مشهور خود با همین عنوان، 30 دسته از آدم های سمی را به ما معرفی میکند. افراد تحقیرکننده، بدبین، غرغرو، تخریبگر، خودشیفته، وراج، عصبی و… از این گروهها هستند. اگر کمی به روابط خود دقت کنیم، مسلما در زندگی خود چنین افرادی را پیدا خواهیمکرد .(یا خدای ناکرده، خودمان یکی از آنها هستیم!)
اما سوال مهمی که پیش میآید این است که: حال که آنها را شناختیم، با آنها چکار کنیم؟؟؟
احتمالا اولین راهی که به ذهنتان میرسد، قطع رابطه با این افراد است. این راه شاید در مواجهه با یک آشنای دور گزینهی خوبی باشد اما اگر همکار، مافوق، پدر، خواهر یا همسر شما آدمی سمی است، وضع فرق میکند. از طرفی اگر این موضوع به یک عادت تبدیل شود، ممکن است از شما شخصیتی راحت طلب و خودخواه بسازد که در بسیاری از مشکلات زندگی به جای حل مساله دنبال حذف صورت مساله باشید.
البته لازم نیست نگران باشید، به تناسب نوع و میزان رفتار سمی فرد مقابل، راه حل های متنوعی برای مهار او وجود دارد. گاه یک تخلیهی هیجانی از طریق تنفس عمیق تکنیک مناسبی است و گاه همدلی کردن، سوال پیچ کردن، برخورد متقابل و یا حتی فریاد کشیدن. به عنوان نمونه، در برابر یک فرد تحقیرکننده، سوال پیچ کردن او با مراجعه به سخنان نادرستش راه حل خوبی به شمار میرود یا مثلا همدلی و القای حس امنیت و محبت، برخوردی مناسب در برابر یک انسان خودشیفته است.
اما به عنوان نکتهی پایانی، جدا از یادگیری تکنیک و مهارتهای متنوع، مهمترین امر در ارتباط با آدمهای سمی این است که در برابر آنها به هیچ وجه از خود ضعف، انفعال و عدم اعتماد به نفس نشان ندهیم.