فهرست مطالب
در قسمت قبلی روانشناسی مهاجرت از این صحبت کردیم که چقدر ابعاد مختلف مهاجرت را می شناسیم و چه کارهایی قبل از اقدام به مهاجرت انجام دهیم تا بتوانیم آسیب های بعد از آن را به حداقل برسانیم.دراین قسمت می خواهیم به بعد از مهاجرت بپردازیم یعنی وقتی به کشور مقصد رسیدیم باید چه کارهایی انجام دهیم؟
وقتی به کشوری می رسیم باید چه کارهایی انجام دهیم؟
1.مراقب سلامت روان خود باشیم.
2.بتوانیم منابع مالی برای خودمان تامین کنیم تا زندگی مان را اداره کنیم.
طبیعتا برای همه ی افرادی که به یک کشوری می رسند منابع مالی مهم ترین مسئله است که ما اگر از قبل خودمان را آماده کرده باشیم می توانیم با مهارت ها و کارهایی که از قبل یاد گرفتیم خودمان را برای ورود به بازار کار آماده کنیم.هر کشوری طبیعتا مکان هایی دارد که اطلاعات لازم برای انواع شغل را فراهم می کند.در این بین افرادی که پناهنده شده اند در پیدا کردن کار با مشکلات بیشتری روبه رو خواهند شد اما افرادی که مسیر عادی و قانونی مهاجرت را طی کرده اند این مشکلات را نخواهند داشت.
3.مسائل احساسی و روانی
مسائل احساسی و روانی مهاجرت افراد را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.خیلی از آدم ها ناخودآگاه گوشه گیر می شوند و به این علت است که بین آدم های آشنای دورشان نیستند و از آن محیط امن و راحت قبلی شان بیرون آمده اند.آن ها در این موقعیت جدید سعی می کنند خیلی با احتیاط و آرام رفت و آمد بکنند و این آدم روز به روز بیشتر در خودش فرو می رود.روز به روز به سمت اسکیزوئید شدن و روابط نداشتن با دیگران حرکت می کنند.و هم چنین برخی در این بین دچار افسرددگی هم می شوند.
دسته ی بعدی افرادی هستند که شدیدا دچار اضطراب می شوند.اضطراب های زیاد که حالت وسواس گونه و حتی حالت پارانوییا و شک و تردید پیدا می کنند.که آدم ها قرار است به آن ها آسیب بزنند.این دسته هم شدیدا از آدم ها دوری می جویند.همین رفتار باعث تشدید اختلال آن ها می شود.
دسته ی دیگر افراد از هول حلیم در دیگ می افتند!از ترس تنها ماندن،شروع به آشنایی با آدم های مختلف می کنند.آن ها ازروی تنهایی با آن افراد به طرز وحشتناکی و بدون شناخت قبلی و با یک شناخت سطحی صمیمی می شوند.با هم صمیمی می شوند،داد وستد مالی پیدا می کنند،در زندگی هم وارد می شوند و خیلی اوقات مشکلات مختلفی در این بین پیدا می کنند که باعث اتمام روابط بین آن ها به طرز وحشتناکی شده و این افراد مجددا تنها می شوند.
چه اتفاقی در مهاجرت بیفتد،طبیعی است؟
دلتنگی برای خانواده،عزیزان و فرهنگی که در آن بزرگ شده اید،اجتناب ناپذیر است و برای همه اتفاق می افتد.فقط مقدار آن در افراد مختلف،متفاوت است.هرچقدر شما آمادگی بیشتری داشته باشید،مقدار و شدت این مسئله کمتر است.افرادی که با کشور مقصد آشنایی ندارند،توانمندی ندارند و از همه مهم تر زبان آن کشور را نمی دانند با شدت بیشتری به اصطلاح Home sick می شوند.مهم ترین مسئله برای جلوگیری یا کاستن از شدت این دلتنگی،انعطاف پذیر بودن است.هرچقدر افراد انعطاف پذیرتر باشند و جامعه ی جدید را بیشتر بپذیرند،آن جامعه نیز آن ها را خواهد پذیرفت.اما به طور کلی این دلتنگی تا حدی طبیعی است.
چه کنیم که این home sick بودن تبدیل به اختلال نشود؟
اول از همه سعی کنید روابط خود را در کشور جدید گسترش دهید و اعتماد کنید اما این اعتماد نباید بی قاعده باشد.تمام سرمایه های عاطفی خود را روی یک نفر نگذارید.تعداد دوستان بیشتری پیدا کنید.این دوست یابی می تواند از طریق دوستانی باشد که قبل تر پیدا کرده اید یا از طریق دورهمی هایی که بعد از محل کارتان می روید.سعی کنید با افراد مختلف صحبت کنید و به باورهایتان قفل نشوید که با هیچکس آشنا نشوید.حتما سعی کنید شهر را بگردید و ترس از گم شدن نداشته باشید.این اشتباه بسیاری از افراد است که به خاطر ترس از گم شدن و یا ندانستن زبان خودشان را در خانه حبس می کنند.هم چنین سعی کنید مجامع و انجمن های مختلف مثل انجمن های افراد تهرانی ساکن لندن و … را دنبال کنید.
ورزش و یوگا را حتما دنبال کنید.
ورزش کردن و به خصوص یوگا مانع از افسردگی شده و هم چنین می تواند به عنوان راهی برای دوست یابی باشد.
از یادگیری زبان آن کشور غافل نشوید.
وقتی مهاجرت می کنید، کانال های ایرانی را فراموش کنید و فقط و فقط کانال های رسمی همان کشور را ببینید.این یکی از موثرترین راه کارها برای یادگیری زبان و لهجه و حتی فرهنگ آن کشور است.
اگر راهکارهایی که گفته شد را رعایت کنید می بینید که مهاجرت به طرز ناخودآگاهی برای شما راحت تر می شود.شما مهاجرت نکرده اید که همان کارهای قبلی در کشورتان در آن جا تکرار کنید.مهاجرت فقط تغییر مکان نیست ،تغییر باور است.شما می توانید در آن جا از جوامع هم وطن هایتان و در صورت نیاز از روانشناس های هم وطنتان در آن کشور مقصد استفاده کنید.اگر هزینه ی روانشناسی در آن جا برایتان بالا بود،می توانید از بسیاری از روانشناس ها در کشور خودتان که به صورت آنلاین مشاوره می دهند،کمک بگیرید.